Comunità di S.Egidio


 

03.07.2000

Overleden marginalen ontroerend herdacht in Carolus Borromeus

 

Antwerpen - Het prachtige interieur van de Carolus Borromeuskerk op het Conscienceplein was gisteren even het toneel voor een wel erg unieke herdenkingsmis. De mis, georganiseerd door de Antwerpse Sint-Egidiusgemeenschap, werd opgedragen aan 25 kansarmen, die de jongste drie jaar overleden aan een overdosis, alkoholmisbruik of zelfmoord. " Niemand verdient het anoniem te sterven of begraven te worden ", aldus initiatiefnemer Dirk Van der Goten.

Samen met Pascale Bemelmans baat Dirk Van der Goten het restaurant 'Kamiano' uit, waar daklozen en marginalen een maaltijd krijgen. " We stelden vast dat die mensen niet meer kwamen eten bij ons, weken lang. Dan lazen we plots in de krant : 'Man dood gevonden in kraakpand' of 'Vrouw gestorven in woningbrand'. Weet je, veel van hen kenden alleen maar miserie. Stuk voor stuk drama's. Ze leefden op de rand van de maatschappij, in eenzaamheid. Zo zijn ze ook gestorven. Maar niemand mag zonder een waardig afscheid begraven worden ".
Daarom dus, deze herdenkingsmis. Voor vele daklozen in de kerk gisteren zonder meer een droeve gebeurtenis. Vooral toen de namen van de 25 doden werden afgeroepen. " De eerste naam die genoemd is, dat was haar vader ", zegt Tamara, wijzend naar haar dochtertje Shana. " Hij is vermoord in het drugsmilieu. Op zijn eigenlijke begrafenis was ik niet welkom. Zijn familie wilde me er niet� omdat ik drugs nam. Vandaag heb ik eindelijk de kans gekregen zelf afscheid te nemen ".

Ouders

Ook ouders van overleden marginalen kwamen naar de mis. Jef en Jeanine hadden hun zoon Gunther (29) al zes jaar niet meer gezien. " Hij leefde op de Groenplaats. Ik heb nooit vat op hem gehad ", zegt zijn vader. " Misschien was hij gelukkig zo ? Dat kan. Al jaren ghadden we geen contact. Op een dag kwam de politie me vertellen dat Gunther ergens Frankrijk dood was teruggevonden ".

Spijt

Zijn vrouw slikt. " Nu pas zien we in dat we een fout hebben gemaakt. Dat hij een eigen levensvisie had, en dat we die hadden moeten respecteren ", zegt ze. Jef kijkt naar de grond : " Spijt komt altijd te laat h� ". (AM)