|
|
|
 |
|
12/10/2002 |
|
|
|
|
Georgette Philips (72) woont in een sociale flat op het Kiel in Antwerpen. Al meer dan een jaar geeft ze Nederlandse les aan Tino Lwanga Yaita (14), een politieke vluchteling uit Kinshasa. Georgette is een volksvrouw, ze spreekt plat Antwerps. Maar voor Tino haalt ze haar beschaafdste Vlaams boven. Op haar 71ste vond Georgette een nieuwe missie in haar leven. Ze is vastberaden Tino Nederlands te leren. In de school besteden ze daar volgens Georgette veel te weinig aandacht aan. �Tino is intelligent, maar hij verliest veel punten omdat hij de woorden en vraagstelling niet begrijpt.� Ze foetert op ons onderwijs. �De meeste vluchtelingen zijn verre van dom, maar ze verliezen hun kansen omdat hun Nederlands niet wordt bijgewerkt in de scholen. Tino�s ouders spreken geen Nederlands, omdat er wachtlijsten zijn voor cursussen. Moeder moet voor de jongere broertjes zorgen, zij kan thuis niet weg.� Haar familie en kinderen ziet Georgette bijna nooit meer. Toen een jaar geleden de Sint-Egidiusgemeenschap vroeg of er af en toe eens een zwarte vluchteling mocht langskomen, zei Georgette direct �ja�. �Hij zit in zijn apenjaren, maar 't is een braaf ventje. Hij luistert.� Sindsdien komt Tino elke woensdagnamiddag langs. Georgette bereidt minutieus dictees voor. Ze kocht zelfs van haar pensioen schriften om hem tussen lijntjes te leren schrijven. Trots duikt ze zijn eerste schriftjes uit de kast. �Zie, toen schreef hij nog ontoerijkunt.� Tino lacht verlegen. �Niet laten zien�, priemt hij met zijn donkere ogen naar Georgette, die de schriftjes snel weer opbergt. Het klikt tussen die twee, dat voel je zo. Oma woont in Congo. Georgette is nu mijn bomma�, vertelt Tino. Ik heb er veel vriendschap van. Ik krijg weinig ander bezoek�, zegt Georgette.�Er zal een moment komen dat hij met woorden naar mij komt, en ik niet meer kan antwoorden omdat ik het niet weet.� Buiten voor de foto legt Tino direct zijn arm rond Georgette en drukt haar tegen zich aan. Een kop groter, bijna zestig jaar verschil, en toch maatjes in de volle zin van het woord.
Kristin Matthyssen
|
|
|
|