|
20/12/2002 |
|
|
|
In de �Gazet van Antwerpen� besteedt Jos Vranckx ruime aandacht aan de bijeenkomst van een vertegenwoordiger van de katholieke, islamitische en joodse gemeenschap van Antwerpen. Dit gebeurde op initiatief van de Sint-Egidiusgemeenschap, die zich al meermaals op positieve wijze in de kijker heeft geplaatst. Denken we maar aan haar fakkeltocht in de maand september met als motto �wie vergeet, is gedoemd te heralen�. De bijeenkomst had tot doel een vreedzame samenleving te bevorderen. Hetgeen na de door de AEL uitgelokte spanningen van de laatste tijd zeker nodig was. Volgens Vranckx zijn twee houdingen mogelijk. Men staart zich blind op de excessen van een kleine minderheid, maakt er een karikatuur van en verschanst zich in eigen stellingen. Met als voorspelbaar gevolg dat de situatie verder verziekt, tot vroeg of laat de vlam in de pan slaat. Of men probeert de positieve krachten aan te boren, te zoeken naar gemeenschappelijke raakpunten en van daaruit bruggen te slaan, in volle respect voor elkaars eigenheid; De steller van het artikel stipt aan dat gemeenschappelijk in het gesprek tussen professor Aron Malinsky (joodse gemeenschap), imam Jamal Maftouhi (islam), Hilde Kieboom (Sint-Egidiusgemeenschap) en Rik Hoet (seminariedirecteur) was de overtuiging dat godsdiensten niet dienen om verdeeldheid te zaaien. Fundamentalisme is wezenlijk antireligieus omdat het het bestaansrecht van de anderen miskent. Jos Vranckx besluit met er op te wijzen, dat een zinvol gesprek mogelijk is vanuit de gemeenschappelijke geloofsvisie dat G�d geen enkele vorm van haat en geweld kan goedkeuren.
Louis Davids
|