|
06/11/2003 |
|
|
|
Tomatensoep met kruidenkaas, balletjes in Madeira-saus met knolselderpuree en een toetje. Iedereen liet het zich goed smaken. Zoals Paul, die net een gevangenisstraf van drie jaar heeft uitgezeten. Hij vertelde Stevaert hoe Kamiano (en de Sint-Egidiusgemeenschap) hem al die tijd had rechtgehouden. Met brieven, met bezoekjes. �Want als gevangene sta je er na je vrijlating dikwijls alleen voor. Gelukkig is er Kamiano om me op de goede weg te helpen.� Manuel Felpete is al drie jaar klant. �Ik heb een leefloon van het OCMW. Meer dan de helft gaat naar de huur van een krot. Dan ben je blij dat je hier woensdag en zaterdag je buik kunt rond eten. Want voor de rest moet ik mijn plan trekken met voedselpakketten.� Inzet vrijwilligers Stevaert leerde Kamiano vorig jaar kennen. �Ik was enorm gecharmeerd door de inzet van al die vrijwilligers die de mensen weer een goed gevoel geven.� Kamiano-voorzitter Diederik Vekeman weet al wat hij met de gift wil doen. �In 2004 bestaan we tien jaar. Ons restaurant is wat klein behuisd, nu steeds meer mensen ons leren kennen. Daarnaast willen we enkele douches bouwen. Broodnodig, omdat je merkt dat de ziekenhuizen vaker dan vroeger daklozen weigeren die zich laten opnemen om eindelijk eens gewassen te worden. En we zouden graag onze juridische hulp uitbouwen.� Sponsors De kracht van Kamiano zijn de talrijke sponsors. Want elke maaltijd kost het restaurant 4 euro. Geleverd door een traiteur met een sociaal hart. Op kerstavond is er weer een feestmaal in vijf gangen, in de Sint-Andrieskerk.
Philippe Truyts
|