Het daklozenrestaurant Kamiano in de Antwerpse Kammenstraat bestaat tien jaar en breidt uit. Een broodnodige investering, want de groep thuislozen die hier twee keer per week aanschuift voor een warme maaltijd, wordt alsmaar groter. Het clich�beeld van de clochard die met een fles wijn eenzaam onder een brug bivakkeert, is al lang achterhaald. Kamiano krijgt steeds meer kinderen, en zelfs hele families over de vloer.
PROMINENTEN als de minister van Grootstedenbeleid Christian Dupont (PS) en de schepen van Sociale Zaken Tuur van Wallendael (SP.A) legden zaterdag de eerst steen van het nieuwe sociaal centrum van Kamiano. Twee grote eetzalen - het dubbele van de huidige oppervlakte - nemen een centrale plaats in. Maar het centrum herbergt ook een boetiek met tweedehandskleding, een kapsalon, douches en sanitair, een dokterskabinet en een sociaal kantoortje waar de thuislozen hulp krijgen met alle administratie.
Een uitbreiding drong zich op, verduidelijkt Diederik Vekeman, de woordvoerder van Kamiano. ,,Op tien jaar tijd hebben we hier al 170.000 maaltijden geserveerd. Gemiddeld schuiven hier toch twee keer per week 350 hongerigen aan voor een warme maaltijd. In de koude wintermaanden zijn dat er nog meer. En in onze boetiek staan al 1.900 mensen ingeschreven die hier af en toe kleren komen uitkiezen.''
Maar Kamiano wil niet alleen dringende materi�le hulp bieden. ,,We willen de mensen ook hun eigenwaarde en zelfrespect teruggeven. Vandaar bijvoorbeeld die kapper in ons nieuw sociaal centrum. Ga maar eens solliciteren als je al zolang op straat leeft. De werkgevers zullen je graag zien komen. Als je er een beetje presentabel uitziet, verhogen je slaagkansen meteen.''
Ivan Wauters is een oudgediende bij Kamiano, hij is er al van het prille begin bij. Hij is niet dakloos, maar heeft in zijn piepkleine flatje bijzonder weinig comfort. ,,Geen badkamer, geen douche, al 5 jaar geen verwarming meer. Kamiano is een geschenk uit de hemel voor mij.''
,,Ik moest eerst wel de nodige drempelvrees overwinnen, maar ik kom hier nu toch al bijna tien jaar elke woensdag en zaterdag eten. Lekker, veel variatie. Zonder Kamiano zou ik een hele week alleen maar brood eten.''
Door de jaren heen heeft Wauters ontelbare nieuwkomers hun opwachting zien maken in het daklozenrestaurant. ,,Veel mensen uit het Oostblok. Maar wat vooral opvalt is dat er tegenwoordig hele families komen eten, en heel veel kinderen. Die zag je hier tien jaar geleden nooit.''
,,Armoede heeft een nieuw gezicht gekregen'', beaamt Vekeman. ,,Iedereen kan getroffen worden. Jonge ouders komen vaak alleen te staan met de kinderen. Dan zijn enkele onverwachte tegenslagen genoeg om in de armoede terecht te komen.''
Speciaal voor het tienjarig bestaan van Kamiano schreef de auteur Dirk van der Goten Het boek Bob . Dat bundelt de levensverhalen van tien vaste Kamiano-gasten. De titel verwijst naar Bob, een zwerver die 25 jaar op straat leefde en vorig jaar dood werd aangetroffen in een kraakpand vlakbij de Schelde. Bob is helaas geen uitzondering. ,,Zeker zestig Kamiano-gasten van het eerste uur zijn ondertussen gestorven'', zegt Wauters zuchtend. Elk jaar houdt Kamiano een herdenkingsdienst ter nagedachtenis van de daklozen die vaak anoniem en eenzaam het leven laten.
Jeroen Verelst
|