Comunità di S.Egidio


 

03/06/2005


Toch hoop

 

Antwerpen, eind mei: het is twintig jaar geleden dat de Gemeenschap van Sant� Egidio daar zijn vestigingen n de Lange Landen is begonnen. De kathedraal zit vol, met vooral jongere mensen: op enkele meters afstand is of was het centrum van de handel in de zgn. bloeddiamanten, die zoveel oorlogen en moordpartijen in Afrika gefinancierd heeft. Hier wordt voor Afrika gebeden, voor vrede, voor de strijd tegen aids, voor de inzet tegen de armoede. Een kathedraal in de Pinkstertijd. Het herinnert aan de uitzendingen van de KRO een halve eeuw geleden, toen grenzen nog echte grenzen waren en er ieder jaar met Pinksteren vanuit Straatsburg het Veni Creator te beluisteren was over heel Europa als teken van verzoening en eenheid. Toen een technisch wonder, nu weer een actuele oproep. In Antwerpen werd weer gebeden voor Europa, en dan vooral dat Europa zijn verantwoordelijkheid voor de wereld waar zou maken. De wereld heeft een krachtig Europa nodig. Europa heeft een wereld nodig, die een echte gemeenschap van volkeren is. Dat is de vredes- en verzoeningsopdracht van de 21ste eeuw.

Maar die agenda van Europa vraagt ook een nieuwe generatie burgers, die die agenda van onze eeuw aandurven en aanwillen. De Gemeenschap van Sant�Egidio, een lekenbeweging, die een jaar of veertig geleden in Rome is gestart, trekt die mensen van de toekomst aan. Het is geen groep politieke activisten, maar hun diplomatieke successen reiken verder dan die van vele beroepsdiplomaten. Zo brachten zij de burgeroorlog in Mozambique tot een einde. Het zijn geen sociaal werkers, maar duizenden daklozen, asielzoekers, vereenzaamde bejaarden, terminale pati�nten vinden bij hen steun en opvang. Het zijn geen monniken of kloosterzusters maar hun gezamenlijk gebed is de bron van inspiratie voor hun verantwoordelijkheid in de wereld.

Die combinatie van religieuze inspiratie, directe zorg voor de medemens en inzet voor het �hogere� algemeen belang is exact wat onze samenleving en vooral onze politiek zo hard nodig hebben. De kwaliteit van onze democratie�n staat of valt met het zich ter beschikking stellen van ge�ngageerde jonge mensen. Het rekruteren van deze kandidaten was vooral een taak van de politieke partijen, en dat is het nog steeds. Maar helaas zijn meer Nederlanders heden ten dage actief in criminele circuits dan in politieke partijen! De hoop is dat de nieuwe christelijke bewegingen als Sant�Egidio ook hier politiek en maatschappelijk leiderschap als hun roeping gaan zien.

Jos Van Gennip