21/02/2006

Antwerpse bejaarden komen op voor hun 'vrienden zonder papieren'

De kranige Angeline Van Rompaey was een van de vele bejaarden die vorige week meestapten in de sympathiebetoging Hoop op Papieren. 'Sommigen vinden iedere asielzoeker een bedreiging, maar dat velen van ons thuis kunnen blijven wonen, is soms enkel dankzij de hulp van die vreemdelingen.'

Angeline Van Rompaey (76) woont in een van de hoge flatgebouwen op de Luchtbal en is lid van Leve de Ouderen. "Wij gaan op bezoek bij de ouderlingen. Eigenlijk mag ik dat woord niet gebruiken van mijn dochter, want ik hoor er zelf ook bij. (lacht) Leve de Ouderen is een initiatief van de Sint-Egidiusgemeenschap, en er bestaan ook al dergelijke groepen in andere wijken van de stad. Charlotte is ons oudste lid. Ze is al 96. Als wij op bezoek gaan in de flatjes of rusthuizen en het gebeurt buiten de schooluren, gaan er regelmatig jonge vreemdelingen mee. We delen dan zure bollekes en koekjes uit. Die oude mensen krijgen anders nooit iemand te zien. Ze raken in gesprek met de jongeren, wat goed is voor hun kennis van het Nederlands. Veel van die jongeren doen immers hun best om de taal te leren maar ze spreken vooral plat Antwerps. Als de jongeren onder elkaar overschakelen op het Frans, kom ik er tussen. Ze zijn in Antwerpen beland om vooruit te komen, dus moeten ze de taal leren." Angeline krijg zelf regelmatig hulp van Aziz, een Pakistaan. "Hij brengt me naar de supermarkt om boodschappen te doen. Op hem kun je altijd rekenen. Als we hem bellen, staat hij er."

"Met onze groep geven we lessen Nederlands", zegt Angeline. "Zo zat er bij mij thuis jarenlang een Congolees meisje aan tafel dat haar taal wou bijschaven. Nu is ze verhuisd naar haar zus in Brussel, waar ze werk heeft gevonden. We missen haar erg op de Luchtbal."

Alhoewel ze vindt dat er nog maar weinig geluisterd wordt naar de ouderen, deed Angeline na de Hoop op Papierenbetoging toch een hartstochtelijke oproep. "Laten we wat minder zagen en allemaal ons best doen om wat beter overeen te komen", sprak ze van op de kiosk op de Groenplaats. "Ik was erg blij dat er duizenden mensen waren opgedaagd en het viel me op dat er zoveel ouderen bij waren."

Volgens Angeline kunnen veel ouderen thuis blijven wonen dankzij de hulp van vreemdelingen. "Wat hulp in huis, een korte wandeling aan de arm of met de rolstoel, boodschappen doen of medicijnen controleren: het zijn kleine dingen die het verschil maken. Vele ouderen leven in onzekerheid. Zonder hulp kunnen ze het alleen niet redden en moeten ze naar een rusthuis gaan. Een oude bewoner van de Luchtbal zei me: 'Ik voel me veiliger als er zo nu en dan iemand in huis is.' Ik merk dat vreemdelingen, met of zonder papieren, dikwijls nog de tijd hebben die veel Belgen al lang niet meer hebben. Zo ontstaan er vriendschapsbanden. Er is een tekort aan hulp voor vele bejaarden. Waarom dan deze mensen die intussen vrienden van ons zijn geworden, niet laten blijven? Daar is mijn oude verstand te klein voor."

Marc Schoetens