Comunità di S.Egidio


 

11/09/2007


"Vriendschap in ruil voor hulp"
Ruim 400 jongeren van de internationale Sint-Egidiusgemeenschap offerden een deel van hun vakantie op om in Albani� arme kinderen te helpen. Zo Edmond Ceku (23) en zijn Antwerpse vrienden. Ze ontfermden zich over groepjes straat- en zigeunerkinderen. "In ruil voor onze hulp kregen we veel vriendschap terug", getuigt hij.

 

Voor Edmond, een Albanees die al acht jaar in Antwerpen woont, was het een blij weerzien met zijn geboorteland en de inwoners. "Er is de jongste jaren veel veranderd, maar er heerst nog veel armoede. Ze hebben onze steun dus nodig. Het communisme behoort gelukkig tot het verleden en de mensen willen vooruit. Er is potentieel. Albani� is een mooi land met heel wat toeristische troeven. Die moeten nog wel verder ontwikkeld worden." De Antwerpse jongeren waren in de voormiddag actief in een schooltje, waar de straatkinderen op een speelse manier de elementaire vormen van hygi�ne kregen aangeleerd. "We speelden onder meer doktertje en leerden op die manier aan hoe ze best hun tanden poetsen. Het was leuk werken met hen", getuigen Lena Pengel (19) en Amra Dorjbayar (19). 's Namiddags verzamelden de Antwerpse jongeren kinderen uit zigeunerkampen om hen op hun beurt te onderwijzen. Dat deden ze in een gebouw dat door een Albanese vrouw als schooltje werd ingericht. "Via creatieve lesjes leerden we beide groepen kinderen dat ze respect voor elkaar moeten hebben. Ten opzichte van zigeunerkinderen bestaan in dat land nog heel wat vooroordelen", licht jongerenco�rdinator Pieter Wie�rs (33) toe. "We hopen dat onze aanpak bijdraagt tot een mentaliteitsverandering. De meeste kinderen stonden er open voor. Bovendien zijn de mensen gastvrij en erg dankbaar. Ook dat mag wel eens onderstreept worden, want in West-Europa hebben we een verkeerd beeld van Albani� en zijn bewoners", vervolgt Edmond. Daarnaast bezochten de Antwerpenaars een psychiatrisch ziekenhuis, waar de Sint-Egidiusgemeenschap actief is en een project beschut wonen op poten zette. Lena Pengel spreekt van de beste en mooiste ervaring die zij in haar nog jonge leven is overkomen. "Ik houd zo veel van die kindjes. En zij zijn zo dankbaar. Afscheid nemen van hen viel zwaar. Volgend jaar ga ik zeker terug."

Jan Vorsselmans