De ouderen |
|
RESPECT VOOR DE WIL VAN DE OUDERE
Met de dienst voor hulp aan thuiswonende bejaarden wil Sant'Egidio de opname van bejaarden in instellingen voorkomen. Deze dienst die van start ging in 1988, tracht een antwoord te bieden op de noden van bejaarden die omwille van hun hoge leeftijd, hun toenemende afhankelijkheid, hun zwakke gezondheid (meervoudige pathologie�n), problemen van huisvesting , familiale conflicten of financi�le moeilijkheden een groot risico lopen in een geriatrische instelling te eindigen. Het tekort aan diensten voor thuiszorg, en de beperkte sociale en financi�le middelen van veel bejaarden maken het vaak moeilijk om ouderen die op fysisch of psychisch gebied afhankelijk worden, in hun eigen huis te laten blijven. Voor velen lijkt de opname in een instelling de enige oplossing. Bejaarden helpen om in hun eigen huis te blijven wonen, ook wanneer hun krachten afnemen, is het belangrijkste objectief van de gemeenschap. Om dit te realiseren werd een dienst opgericht waar alle oproepen die de gemeenschap krijgt van ouderen, hun partners of van sociale diensten (dokters, ziekenhuizen, maatschappelijk werkers) worden bijeengebracht. Gewoonlijk zijn het vragen om ondersteuning van iemand die hulp aan huis nodig heeft. De jarenlange ervaring in de dienst aan de bejaarden stelt de gemeenschap van Sant�Egidio in staat de opname in een rusthuis te voorkomen door middel van gepersonaliseerde programma's die alle sociale, fysische en financi�le middelen bundelen ter ondersteuning van de bejaarde, en die via een concrete samenwerking een alternatief bieden voor de instelling. Het is vaak door gebrek aan perspectieven, aan de nodige informatie, aan iemand die de hulpverlening co�rdineert of de middelen kent die ter beschikking staan, dat bejaarden naar een home gaan. In veel gevallen volstaat een eenvoudig voorstel van wat hulp aan huis, om de bejaarde en z'n familie voor een andere oplossing dan een home te laten kiezen.
Dikwijls weten familieleden niet hoe ze de situatie van een thuiswonende hulpbehoevende bejaarde moeten organiseren, vooral wanneer de afhankelijkheid zich plotseling voordoet als gevolg van ziekte of ongeval (een val met fractuur als gevolg, CVA, enz.). Ze weten niet tot welke structuren ze zich moeten richten, welke toelagen ze kunnen aanvragen, welke diensten er op het terrein werkzaam zijn. De bejaarde en zijn of haar familie hebben een referentiepunt nodig, iemand aan wie ze raad kunnen vragen. We mogen niet vergeten dat de familieleden van bejaarden vaak ook zelf bejaard zijn. We ontmoeten negentigjarigen met een partner die nog ouder is, of met een zoon of dochter die boven de zestig is. De zorg voor een hulpbehoevende oudere komt soms terecht op de schouders van iemand die zelf hulp nodig heeft.
De vragen om hulp ontstaan vaak in situaties van wanhopige eenzaamheid. De bejaarde voelt zich verloren en wil naar een rusthuis, niet omdat het werkelijk nodig is maar omdat hij of zij het leven in een "beschermde" omgeving als enige mogelijke oplossing ziet. Wanneer blijkt dat de bejaarde eigenlijk niet echt naar een home wil, stellen wij voor om een referentiepunt te bieden, waardoor de angst en de onzekerheid van de bejaarde verminderen. Een voorbeeld: In de afgelopen 10 jaar hebben wij in Rome ongeveer 10.000 bejaarden geholpen, enkel en alleen door een maandelijks telefonisch contact. Op deze manier kunnen wij de situatie van deze mensen op de voet volgen, hen helpen om zo lang mogelijk thuis te blijven en verdere tussenkomsten in de toekomst voorbereiden. In
de meeste gevallen die we op deze manier volgen, biedt onze
tussenkomst een waaier van mogelijkheden: wij kunnen de link
leggen tussen de bejaarde en de beschikbare diensten, en tussen de
diensten en de familie, concrete hulp bieden bij de
organisatie van het dagelijks leven, de hulp van openbare diensten
en priv�-personen co�rdineren, de vraag om naar een rusthuis te
gaan opnieuw overdenken, wat vaak leidt tot een andere oplossing
die zowel voor de bejaarde als voor de familie meer aanvaardbaar
is. In het afgelopen jaar bijvoorbeeld kreeg de gemeenschap in
Rome 860 dergelijke oproepen. In meer dan de helft van de gevallen
is de betrokken bejaarde uiteindelijk thuis blijven wonen.
Thuis blijven wordt mogelijk wanneer alle beschikbare kanalen van
hulpverlening worden aangesproken en in een netwerk rond de
bejaarde worden samengebracht. Dit gaat van de thuiszorg die de
stad aanbiedt tot de verschillende vormen van ambulante verzorging
(verpleegster, kinesist), van de buren die een handje toesteken
tot de winkelier die bereid is om de boodschappen aan huis te
bezorgen, van kennissen die een bezoekje brengen tot het
installeren van een thuisalarm (telefonische verbinding met een
alarmcentrale) en het aanvragen van de financi�le ondersteuning
die de lokale overheden toekennen aan behoeftige bejaarden.
Sono tanti gli anziani che in questi anni siamo
riusciti a mantenere nella Wanneer een bejaarde niet in de eigen woning kan blijven wonen, zoeken wij naar een alternatief voor de opname in een mastodont-instelling. We stellen kleinschalige voorzieningen voor met een familiaal karakter, zoals de familiehuizen van de gemeenschap of kleinere rusthuizen. De keuze wordt gemaakt op basis van de voorkeur van de bejaarde. De bejaarde moet de kans krijgen in z'n eigen wijk of in de buurt van familieleden te verblijven.
|
|