Comunità di S.Egidio

Vrienden op straat


Chiesa di Sant'Egidio - Roma

Wie zijn de daklozen?

Geen familie

De eenzaamheid maakt gek

De strijd om de eigenwaarde

De storm 
van het leven

Jong en toch geen toekomst

Eens boef, 
altijd boef?

Werkloos

Thuisloos

Vreemd zijn

De hoop op een betere toekomst


Ga terug naar:

Vrienden
op straat

Home page

Select language

Francesca Zuccari 

 

Wie zijn de daklozen ?

De laatste jaren is het aantal daklozen in de meeste Europese landen gestegen ten gevolge van de crisis van de welvaartstaat of van de verslechtering van de economische situatie.

Ze vormen een complexe wereld van mensen van verschillende leeftijden. We kunnen hun sociale of economische achtergrond onmogelijk veralgemenen.

De oorzaken van dakloosheid zijn niet altijd vast te prikken op uitzonderlijke gebeurtenissen of eenmalige geschiedenissen van sociale uitsluiting. Mensen belanden vaak sneller op straat dan men zou verwachten. Een spiraal van tegenslagen, familiale spanningen, verlies van werk of een ziekte leidt ertoe dat mensen met een "normaal leven" in extreme armoede terechtkomen, vooral wanneer zij niet op familie of vrienden kunnen rekenen. Daarom vind je er bejaarden die geen huis meer hebben, volwassenen die hun referentiepunten zijn verloren ten gevolge van een echtscheiding en ook steeds meer werkloze jongeren.

Hier is een apart woord over de vluchtelingen op zijn plaats : vooral in Zuid-Europa gaat het vaak om jongeren die slechts in een aanvangsperiode van migratie op straat leven bij gebrek aan bekendheid met het systeem waarin ze belanden. Hun leven op straat beschouwen zij als een tijdelijke vernedering om alsnog een betere toekomst op te bouwen.

In enkele landen, vooral in het zuiden van de wereld en in de voormalige Sovjet-Unie, kennen we het probleem van de �meni�os da rua�, de straatkinderen, die vaak door de extreme armoede van hun (uiteengevallen) familie op straat zijn beland.

Bij de talrijke bedelaars in Afrika en Latijns-Amerika treffen we, naast de melaatsen en de zieken, steeds vaker volledige families aan die geen onderdak hebben..

Dakloosheid is, in tegenstelling tot wat men vaak denkt, bijna nooit een keuze. Het straatleven is immers hard en gevaarlijk : het is een dagelijkse strijd om te overleven. Jaarlijks sterven velen van honger of ontbering, zowel in het rijke noorden als in het arme zuiden.

Veel minder nog is het een keuze uit vrijheid : daklozen zijn enorm kwetsbaar omdat ze voortdurend afhankelijk zijn van anderen om te voorzien in hun meest elementaire noden. Vaak zijn ze blootgesteld aan agressie, koude, en de vernedering van voortdurend weggestuurd te worden omdat ze ongewenst zijn. 

Geen familie

Heel vaak valt een crisis samen met de afwezigheid van een familie. Ofwel is ze er nooit geweest, ofwel hangt ze niet meer aan elkaar. Opvallend veel vrouwen bevinden zich in deze situatie.

Eenzaamheid maakt gek
Een aantal thuislozen heeft psychische problemen. "Vreemd" gedrag vindt echter dikwijls zijn oorsprong in een persoonlijke lijdensweg van (onverwerkte) problemen.
De strijd om de eigenwaarde
Het leven op straat is een dagelijkse strijd om te overleven. Het is eveneens een dagelijkse strijd om de eigen waardigheid niet te verliezen.
De storm van het leven
Onder de daklozen is het alcoholisme erg verspreid: men drinkt om te vergeten. Ook alcoholverslaafden blijven verlangen naar een "normaal" leven, maar hun toestand lijkt die droom in de weg te staan.
Jong en toch geen toekomst
De gemiddelde leeftijd van de daklozen is gedaald door het groeiend aantal jongeren dat op straat leeft.
Eens boef, altijd boef?
Velen zijn in aanraking gekomen met de gevangenis. Wie ��n keer een stap fout zet, betaalt dubbel : de opsluiting zelf en de daaropvolgende sociale en economische uitsluiting.
Werkloos
Het gebrek aan werk doorkruist de wereld van wie op straat leeft. Dakloosheid impliceert bijna automatisch dat het onmogelijk wordt om werk te vinden of het te behouden.
Thuisloos
Velen zwerven omdat ze hun woonst verloren.

Vreemdelingen
Voor velen die emigreren in de hoop te kunnen werken en geld naar hun familie te kunnen sturen is dakloosheid de eerste moeilijke en volledige ongewenste etappe om zich te integreren.
Hopen op een betere toekomst
Zwervers hopen op een betere toekomst. Allen verdienen dat, als men rekening houdt met hun moeilijke situatie vandaag.