Jong en toch geen toekomst

De aanwezigheid van drugverslaafden onder de daklozen is in vele landen een recent maar snelgroeiend fenomeen. Dit is de laatste jaren het meest ingrijpende verschijnsel in het wereldje van de daklozen. Het is echter moeilijk om hier aantallen op te kleven, juist omdat dit universum zich niet gemakkelijk leent tot onderzoek.

Overduidelijk gaat het om een wereld van jongeren die er heel andere gewoontes op nahouden dan de oudere daklozen. Ze slapen niet in kartonnen dozen en kleden zich doorgaans niet met tweedehandskleding. Bij sommige organisaties zijn ze ongewenst omdat ze zich "moeilijker" gedragen. Ze weigeren zichzelf als daklozen te beschouwen en doen er alles voor om zich van de anderen te onderscheiden. Nochtans bevinden ze zich dag en nacht op straat en zoeken ze vaak dezelfde plaatsen en kraakpanden op. Daarenboven zijn ze er omwille van hun druggebruik zo erg aan toe, dat hun gezondheid veel slechter is dan die van vele andere daklozen. Veel seropositieve drugverslaafden of jongeren met AIDS die zich niet fatsoenlijk laten verzorgen of die bij hun ontslag uit het ziekenhuis geen opvang hebben gevonden in de gangbare structuren, leven op straat. Dat maakt hun dagelijks leven des te moeilijker.

De sterftegraad door overdoses of gebruik van drugs van slechte kwaliteit ligt zeer hoog. In sommige gevallen gaat het vermoedelijk eerder om zelfdoding uit wanhoop en eenzaamheid.