De stichter van de Gemeenschap van Sant’Egidio, Andrea Riccardi, ontving in Berlijn de Humanisme-prijs. De prestigieuze prijs wordt sinds 1998 om de twee jaar uitgereikt door de Duitse filologie-vereniging van oude talen, onder toezicht van de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Walter Steinmeier. De prijs wordt uitgereikt aan Europese personen die een humanistische cultuur hebben gecombineerd met een maatschappelijk engagement.

Eerdere ontvangers van de prijs zijn o.a. de Duitse presidenten Richard von Weizsäcker en Roman Herzog, en de Poolse minister van Buitenlandse Zaken Wladyslaw Bartoszewski.

In de motivering is te lezen: "Andrea Riccardi vertegenwoordigt op een voorbeeldige wijze en op het hoogste niveau de Europese waarden van vrede, solidariteit en menselijke waardigheid, en zet zich in de samenleving hiermee in voor een betere wereld. De doelstellingen en het werk van Andrea Riccardi, die afkomstig zijn uit een echte humanisme, zijn nu - in het licht van de uitdagingen van onze tijd - belangrijker dan ooit."

Tijdens de ceremonie, die werd gehouden in de propvolle Aula Magna van de von Humboldt-universiteit in Berlijn, hield kardinaal Walter Kasper een lovende toespraak. Hij benadrukte dat "we Andrea Riccardi moeten eren voor zijn humanisme van een vredestichtende vriendschap tussen volkeren, culturen en religies." De kardinaal concludeerde: "De geschiedenis is niet alleen de geschiedenis van vooruitgang van de mensheid; men kan altijd terugvallen in barbarij. Maar er zijn ook tekenen van hoop, en er is altijd behoefte aan creativiteit en de moed om nieuwe tekenen te stellen en te getuigen van menselijkheid. Andrea Riccardi heeft bijgedragen aan dit humanisme van de hoop. Daarom wordt ontvangt hij vandaag deze prijs."

In zijn toespraak bedankte de stichter voor de erkenning, en ging hij verder in op de crisis en de uitdagingen van het humanisme in Europa: “Wij Europeanen mogen het gevoel van het menselijk avontuur niet verliezen. Avontuur betekent risico, inspanning, zoeken naar hoop. Dit is wat de Gemeenschap van Sant’Egidio wil zijn wanneer zij, vanuit haar christelijke humanistische wortels, zich wil inzetten voor de armen in Europa, de vrede in de wereld, de bestrijding van de armoede in Afrika, en voortgaan op de weg van de dialoog tussen de religies.” En hij concludeerde: "De moeizame vreugde van het zoeken naar humanisme is niet alleen het domein van wetenschappers en specialisten: het moet opnieuw voedsel en steun worden voor de vele mensen die zich inzetten voor de mensheid.  Leven om te overleven, het protagonistische narcisisme, het zich terugplooien op zichzelf  en een economistische mentaliteit hebben het niet nodig om te putten uit de bronnen van het humanisme. Maar wie deze wereld menselijker wil maken, weet dat hij nood heeft aan het voedsel dat voortkomt uit de bronnen van het humanisme.”