Elard Alumando is overleden in Johannesburg, op 10 juni, om 19.00 u. De wereldwijde gemeenschap van Sant’Egidio verkeert in diepe rouw. Na een ernstig auto-ongeluk, op 28 december ll., is hij – met de liefdevolle hulp van velen – een lange strijd begonnen voor het leven, ondanks zijn moeilijke levensconditie. In de tijd dat hij in ziekenhuis verbleef, was Elard zich bewust van het feit dat hij omringd was door de liefde van zijn broers en zussen in Malawi, in Rome en over heel de wereld. Hij heeft dit nog gezegd, zij het met een zwakke stem maar met heel tastbare dankbaarheid, enkele dagen geleden ter gelegenheid van zijn verjaardag. 

Elard werd geboren in een dorp in Malawi in 1980, en leerde de gemeenschap kennen in Zomba in 1999, tijdends het eerste Pan-Afrikaans congres. Hij was de verantwoordelijke van de gemeenschappen in Malawi, en heeft een grote impuls gegeven aan het doorgeven van het Evangelie, aan de dienst aan de armen, aan de genezing van en de zorg voor de zieken. Hij was een referentiepunt voor velen en recentelijk ook voor beweging van Jongeren voor Vrede. Hij heeft steeds de hoop gekoesterd dat zijn land er weer bovenop kon komen, verrekkende van de jongere generaties. De school van vrede was voor hem een plaats van opvoeding tot hoop en van sociale promotie van de armste kindereren.  Hij trok zich erg het lot aan van de vele Malawiaanse kinderen die geen mogelijkheid geboden gekregen op een toekomst, omdat hen de toegang tot onderwijs werd ontzegd.  Hij staat dan ook mee aan de wieg van het BRAVO programma in Malawi om een naam en staatsburgerschap te geven aan de kinderen door hen uit de onzichtbaarheid te laten treden. 

Hij bracht hoop op vele terreinen van het leven in zijn land, en hij deelde niet in de berusting die er heerst over het lot van vele mensen: met DREAM, het programma voor de verzorging van AIDS zieken, streed hij om ontelbare vrouwen en kinderen te onttrekken aan aan de dood. Hij stelde zich op een ernstige manier ten dienste van het Malawiaanse volk, van haar gezondheid en haar ontwikkeling, en ontwikkelde in dit kader vruchtbare contacten met de internationale instellingen in zijn land. Als een ware getuige van de hoop animeerde hij het werk van I-dream; streed hij voor de vooruitgang van de armen, de bejaarden en de gevangenen. Hij vertegenwoordigde de gemeenschap op de bisschoppensynode voor Afrika in 2009. Op een sympathieke en overtuigende manier gaf hij het Evangelie door aan anderen. Hij onderhield vele vriendschapsbanden in de wereld van de gemeenschappen van Sant’Egidio, waarvan hij sinds 2009 tot de voorzittersraad behoorde.  Hij bezocht vele gemeenschappen in Afrika, in Europa, in Rome en in de Verenigde Staten. Door velen werd hij beschouwd als een vriend en als een getuige van de geest van het Evangelie. 

Een warme omhelzing vanwege de hele gemeenschap van Sant’Egidio gaat uit vaar zijn vrouw Dyna, zijn drie kinderen, zijn broer Lawrence, naar de gemeenschap van Sant’Egidio in Malawi, naar de velen die hem hebben liefgehad en gesteund in deze jaren. De gemeenschap is verenigd in gebed, in de droefheid van dit afscheid, in de herinnering aan een oprechte christen, een Afrikaan die geloofd heeft in de verrijzenis van Afrika.