Comunità di S.Egidio

Vrienden op straat


Chiesa di Sant'Egidio - Roma

Wie zijn de daklozen?

Geen familie

De eenzaamheid maakt gek

De strijd om de eigenwaarde

De storm 
van het leven

Jong en toch geen toekomst

Eens boef, 
altijd boef?

Werkloos

Thuisloos

Vreemd zijn

De hoop op een betere toekomst


Ga terug naar:

Vrienden
op straat

Home page

Select language

Francesca Zuccari 

 

Geen familie

De laatste jaren onderging de wereld van de thuislozen vele veranderingen. De zogenaamde "clochards" vormen slechts een minderheid van hen. Steeds meer ontmoet je mensen met een "normaal" verleden die door dramatische, maar geen uitzonderlijke gebeurtenissen toch op straat belanden: bejaarden die uit hun huis worden gezet of niet meer rondkomen met hun pensioen, volwassenen die na een echtscheiding geen banden meer hebben met familieleden en niet onmiddellijk een ander onderkomen vinden, jongeren die hun werk verliezen, vluchtelingen. Bijgevolg ziet het fenomeen van de dakloosheid er anders uit dan vroeger. Bovendien is de daklozenpopulatie jonger dan voorheen.

Voor velen valt hun problematiek samen met de afwezigheid van familie: ofwel is ze er nooit echt geweest, ofwel functioneert ze niet meer, ofwel werden banden voorgoed verbroken. Het (gewild of ongewild) doorknippen van die familiale banden leidt in vele gevallen vaak tot dakloosheid. Familiale problemen zijn weliswaar niet de enige, maar toch een zeer belangrijke sleutel om vele verhalen te doorgronden.

Blijvend onbegrip en de breuk met naasten laten sporen na: vaak denken daklozen met veel nostalgie terug aan een onbezorgde jeugd of toch aan hun min of meer stabiel vroeger leven. Vele wonden, het gemis van geliefden of van een zeker welzijn blijven het leven van de daklozen tekenen, ook na jaren.

Alcoholisme, drugverslaving, psychische ziekte of werkloosheid zijn erge sociale problemen die echter tot op een bepaalde hoogte kunnen opgevangen worden in een gezonde familiale omgeving; deze moeilijkheden kunnen echter in een context van vereenzaming tot tragische ontwikkelingen leiden. Dikwijls maakt een (on)gewilde verwijdering van een familielid een einde aan bepaalde spanningen. De vraag is dan welk alternatief zich aandient. En gewoonlijk is dat een weg zonder terugkeer.

Het straatleven is ook vrouwelijk
Het leven op straat is hard en gevaarlijk. Daarom treffen we er meer mannen dan vrouwen aan. Nochtans is de groep dakloze vrouwen niet klein. De gelijkheid tussen man en vrouw is geen verworven recht op straat, maar een bittere noodzaak, ontstaan uit pure overlevingsdrang. Een vrouw op straat moet zich als een man weten te weren, maar dikwijls betreft het een ongelijke strijd waarvan de vrouwen tweemaal het slachtoffer worden. De eenzaamheid is niet alleen een last, maar is tevens een groot risico.