Papa Francesco

Aan de Zeer Eerwaarde Johan Jozef Bonny,
bisschop van Antwerpen.

Ik vraag u vriendelijk om mijn warme groeten en mijn hartelijke goede wensen over te maken aan de vertegenwoordigers van christelijke kerken en kerkelijke gemeenschappen en aan de vele leiders van de wereldreligies in Antwerpen samengekomen voor de Internationale Vredesbijeenkomst.  Ik dank het bisdom Antwerpen en de gemeenschap Sant’Egidio voor het organiseren van deze bijeenkomst, waar mannen en vrouwen van verschillende religieuze tradities samenkomen op een pelgrimstocht van gebed en dialoog geïnspireerd door de “geest van Assisi”.

Het thema van de bijeenkomst van dit jaar – Vrede is de toekomst – herinnert aan het tragisch uitbreken van de Eerste Wereldoorlog honderd jaar geleden, terwijl het een toekomst  oproept  waarin wederzijds respect, dialoog en samenwerking het grimmige spook van gewapende conflicten  helpt te verbannen. In deze dagen, als niet weinig volkeren in onze wereld hulp nodig hebben om de weg naar vrede te vinden, kan deze verjaardag ons leren dat oorlog nooit een bevredigende manier kan zijn voor het herstellen van onrecht en om evenwichtige oplossingen te bereiken voor politieke en sociale verdeeldheid. Elke oorlog is uiteindelijk, zoals Paus Benedictus XV in 1917 verklaarde, een “zinloze slachting”. Oorlog sleept volkeren mee in een spiraal van geweld die dan moeilijk te controleren blijkt;  hij sloopt wat generaties door moeizaam werk hebben opgebouwd en maakt de weg vrij voor nog grotere onrechtvaardigheden en conflicten.

Als we denken aan de talloze conflicten en oorlogen, officiële en niet-officiële, die op dit ogenblik onze menselijke familie teisteren, het leven verwoestend van jong en oud, eeuwenlange relaties van co-existentie tussen verschillende etnische en religieuze groepen vergiftigend, waardoor gezinnen en hele gemeenschappen  gedwongen worden tot ballingschap, is het evident dat wij, samen met de mannen en de vrouwen van goede wil overal ter wereld, niet passief kunnen blijven bij het aanzien van zoveel lijden, van zoveel “zinloze slachtingen”. 

Het is hier dat onze verschillende religieuze tradities “in de geest van Assisi” een specifieke bijdrage kunnen leveren aan de vrede. Wij kunnen dit doen door middel van de kracht van het gebed. Wij zijn allen tot het besef gekomen dat gebed en dialoog diep met elkaar verweven zijn en elkaar wederzijds verrijken. Het is mijn hoop dat deze dagen van gebed en dialoog een krachtige herinnering zullen zijn dat het nastreven van vrede en verstandhouding door middel van gebed duurzame banden van eenheid kan smeden en de oorlogspassies kan beheersen.  Oorlog is nooit noodzakelijk, noch onvermijdelijk. Er kan altijd een andere weg gevonden worden: de weg van dialoog, ontmoeting en de oprechte zoektocht naar de waarheid.

De tijd is gekomen voor de religieuze leiders om effectiever samen te werken in het helen van wonden, het oplossen van conflicten en het nastreven van vrede. Vrede is het zeker teken van toewijding aan de zaak van God. Religieuze leiders zijn geroepen om mannen en vrouwen van vrede te zijn. Zij zijn in staat een cultuur van ontmoeting en vrede te bevorderen, wanneer andere opties niet werken of haperen. Wij moeten vredestichters zijn, en onze gemeenschappen moeten scholen zijn van eerbied en dialoog met deze van andere etnische of religieuze gemeenschappen, plekken waar we leren om spanningen te overwinnen, rechtvaardige en vreedzame betrekkingen te bevorderen tussen volkeren en sociale groepen, en te bouwen aan een betere toekomst voor de komende generaties.

Met deze gevoelens roep ik over al degenen die aan deze bijeenkomst deelnemen en al degenen die ze ondersteunen door de kracht van hun gebeden, de overvloedige zegeningen af van de God van vrede. (cf. Rom. 15:33)

Vanuit het Vaticaan
26 augustus 2014.